ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ

ನಿನ್ನ ಕನಸುಗಳನೇ ಹೆಣೆಯುತ್ತಾ 

ಇರುವಲ್ಲೇ ಕಳೆದುಹೋಗಿರುವಾಗ 

ಬೆಚ್ಚಿ ನನ್ನ ಎಚ್ಚರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ 

ನನಗೆ ನಾನೇ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ 

ನನ್ನ ಧ್ವನಿಯು ನನ್ನ ಕಿವಿಗೇ 

ಕೇಳುವಂತೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ 

ನೀನು ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ 

ದುಃಖದ ಕಾರ್ಮೋಡವೊಂದು 

ಗಂಟಲಲ್ಲೇ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡಾಗ 

ಆಸೆಗಳ ಗಂಟು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ 

ಏನೋ ಸೆಳೆತ ಮರುಕಳಿಸಿದಾಗ 

ಮತ್ತೆ ರಟ್ಟು ಹೊಡೆಯುತ್ತೇನೆ 

ಮುಗಿಯಲು ಇಲ್ಲೇನೂ ಶುರುವಾಗಿಲ್ಲ 

ನೀನು ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ 

ನಿನ್ನ ಆರ್ದ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ 

ನನ್ನ ಕನಸುಗಳು ಅರಳಲ್ಲ 

ನಿನ್ನ ಸಮ್ಮೋಹಕ ತುಟಿಗಳಲ್ಲಿ 

ನನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಜಪವಿಲ್ಲ 

ನಿನಗೆ ನಾನು ನೆನಪಾಗುವುದಿಲ್ಲ 

ನಿನ್ನ ಬದುಕಿನ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ 

ನಾನು ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ 

ನನ್ನ ನಿಧಿಯ ನಿನ್ನೆದುರಿಟ್ಟರೆ 

ಆರಿಸಲು ನಿನಗೆ ಆಸಕ್ತಿಯಿಲ್ಲ 

ನಿನಗೆ ಬೇಕಾದ್ದೇನೂ ಇಲ್ಲ 

ನಿನ್ನ ಹಾದಿಯಲಿ ನನ್ನ ನೆರಳಿಲ್ಲ 

ಸಂಧಿಸಿದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧವಿಲ್ಲ 

ತಿರುಗಾಡುವ ದಾರಿಗಳಲ್ಲಿ 

ನಾವಿಬ್ಬರು ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ 

ಪಳಗಬೇಕಿದೆ ನಾನಿನ್ನೂ 

ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಬದುಕಿರಲು 

ಒಂದು ಎಳೆಯ ತಂತನ್ನು 

ಹಿಡಿದು ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕೆ ಕಟ್ಟದಿರಲು 

ರಸ್ತೆಗಳ ಮರೆತು ಮುಂದುವರೆಯಲು 

ನನ್ನ  ಮಾತ್ರ ಎತ್ತಿ ನಡೆಯಲು 

ಯಾರೂ ಅಲ್ಲದವರನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಲು 

ಭಾಶೇ