ಅಸ್ಪಷ್ಟ

ಎದೆಯಾಳದಿಂದೆದ್ದು ಬರುವ ನೋವಿಗೆ 

ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಡಲು ಹೆದರುತ್ತೇನೆ 

ಮುಟ್ಟಿದರೆ ಮುರಿದು ಹೋಗುವುದೆಂದು 

ಹಗಲುಗನಸುಗಳ ಗುಡ್ಡೆಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ 

ಮಿಸುಕಾಡಲಾಗದಷ್ಟು ಬಲವಾಗಿ 

ಕುತ್ತಿಗೆಯಲಿ ಕೂತ ಕರಗದ ಗಂಟು 

ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ, ಉತ್ತರವೂ, ನೀನೇ ಆಗುತ್ತೀಯ 

ಕನ್ನಡಿಯ ಪ್ರತಿಫಲನ ಬದಲಾಗಿ 

ಹೊರಳುತ್ತೇನೆ ಹೊಸ ಮಗ್ಗುಲಿಗೆ 

ಅರಿವಿನೊಂದಿಗೇ ಬಾವಿಗಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ 

ಕೈ ಚಾಚಲಾಗದಷ್ಟು ಸಣ್ಣ ವೃತ್ತ 

ಒರತೆ ನೀರ ತಂಪು ಸುಡುತ್ತಿದೆ 

ನೀನು ನೀನಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಿನ್ನಂಥ ಎಲ್ಲರ ಪ್ರತಿಬಿಂಬ 

ನಾನು, ನಾನಷ್ಟೇ, ಹುಚ್ಚು ಕವಿ 

ನೇಯುವ ಕನಸುಗಳಲ್ಲಿ ಭಯವಿಲ್ಲ 

ಹೆಸರು, ಯಶಸ್ಸು, ಹಣ, ರೂಪ, ಯೌವನ 

ಮಾತನಾಡಿಸುವ ಮೊದಲೇ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ 

ಇಡಿ ಇಡಿಯಾಗಿ ಯಾರೂ ಯಾರವರೂ ಅಲ್ಲ  

ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಶಬ್ದ, ಅರ್ಥಗಳಿಲ್ಲ ನನ್ನೊಳಗೆ 

ನನ್ನ  ನಾನೇ ದಿನಾ ಇನ್ನೂ ಅರಿಯುತ್ತಿರುವುದಾದರೆ 

ನಿನ್ನ ಮುಂದೆ ಏನು ಮಂಡಿಸಲಿ, ಹೇಳು? 

ಭಾಶೇ