ಕಮಲ

ಮೊಗ್ಗಾಗಿದ್ದೆ
ಅರಳುವವಳಿದ್ದೆ
ನೀವು ಹೇಳುವಂತೆ ಬಲಿತಿದ್ದೆ

ಅರಳುವ ಮೊದಲೇ
ತಾಯಿ ಬೇರಿಂದ
ಹೂಗಾರನ ಬುಟ್ಟಿಸೇರಿದ್ದೆ

ನಿಮ್ಮ ಪೂಜೆ
ನಿಮ್ಮ ನೆಮ್ಮದಿ
ನನ್ನ ಖಂಡಾಂತರ ಪ್ರಯಾಣ

ದೊಡ್ಡ ಪೂಜಾರಿಯ
ಒರಟು ಕೈಗಳಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಅವಸಾನ

ಹೊರ ಪಕಳೆಗಳ ಕಿತ್ತು
ಒಳಗಿನದನ ಬಿಡಿಸಿ
ಬಲವಂತದಿ ನನ್ನ ಹೂವಾಗಿಸಿ

ಮಂತ್ರಘೋಷ
ಭಕ್ತಿ ಭಾವದಿಂದ
ಹಿಡಿದೆನ್ನ ದೇವರ ಮೇಲೇರಿಸಿ

ಮರುದಿನಕ್ಕೆ ನಾನು
ಕಸವಾಗುವ ನಿರ್ಮಾಲ್ಯ
ನಿಮಗಿನ್ನು ನನ್ನ ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ

ನಾ ಹುಟ್ಟಿದಾ ಕೆರೆಗೇ
ನಾನೀಗ ಮಾಲಿನ್ಯ
ಒಳಗುಳಿದ ಬದುಕಿನ್ನೂ ಸತ್ತಿಲ್ಲ

ಭಾಶೆ