You are a very organized man
I am an item in your calendar
You get to home every night at 11:00
Wash face at 11:10
Get changed in 10 minutes
And be back in the living room
Read news for 10 minutes
Eat food in 20 minutes
Walk around for 10 mins having a fruit
Wait for me in the bedroom at 12:00
No talk, no laugh
Kiss me at 12:02
Say good night and
Get back to your lap top at 12:05
I am an item in your calendar
Taking 5 mins of yours and few kisses
I married you and I raise your kids
And I am called your “wife”
BhaShe
11 comments:
Life is mechanical, your poem portrays the true situation of city life.
continuing from your last line;And that is life!
ooohhh...Pretty strong!!! Work takes a toll on our personal lives sometimes dear.
very gutsy poem and well arranged ..... not every ''life'' and ''wife'' are like this...... chennaagi barediddeeri....
ಹಾಯ್ ಭಾಶೆ,
ಅಂತೂ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ಕೊನೆಗೂ ಬಂದಿರಿ ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ್.
ಅಲ್ಲಾರೀ ಯಾಕಿಷ್ಟು ನೊಂದು ಕವನ ಕಟ್ಟುತ್ತೀರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ! ಪತಿ ಪತ್ನಿಯ ನಡುವಿನ ಖಾಲೀತನ ಜೊತೆಗಿದ್ದಾಗಲೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೇ? ಪರಸ್ಪರ ನೆನಹುಗಳ ಸೇತುವೆಯೂ ಆಹ್ಲಾದದಾಯಕ ಅಲ್ಲವೇ? ಊರೂರು ಅಲೆವ ನಮ್ಮಂತ ಕ್ಯಮರಮೆನ್ ಪತ್ನಿಯರೂ, ಗಡಿ ಕಾಯುವ ಯೋಧರ ಪತ್ನಿಯರೂ ಅದೆಷ್ಟು ವಿರಹವೇದನೆ ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲವೆ?
ಯೋಚಿಸಿ, ನಾನು ಖಂಡಿತ ನಿಮ್ಮ ಒಳ್ಳೆ ಮಿತ್ರ!
nice one
nice lines..
ಬದರಿನಾಥರೆ,
ದೂರವಿರುವ ಗಂಡಂದಿರು ಮನೆಗೆ ಬರುವರೆಂಬ, ಬಂದಾಗ ಜೊತೆಗೆ ಇರುವರೆಂಬ ಆಸೆಯೇ ಆ ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಕಾಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಬದುಕು ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಜೊತೆಗಿದ್ದರು ಇಲ್ಲದ ಭಾವನೆ ಬೆಳೆದರೆ ಸಂಭಂದಗಳು ಅಸಹನೀಯವಾಗುತ್ತವೆ.
ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ನಿಮ್ಮ ಈ ಕವನವನ್ನು ಓದಿ ನಾನು ಕೆಲವು 'ಶಪತ' ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ! ಅದೆನಂತ ಹೇಳಲ್ಲ, ನೀವೇ ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳಿ...!
ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
Hi Badarinath,
I said, when wife knows her husband is on work, far off, the though of his arrival keeps the wife lively and make her wait. But when life gets mechanical and even in the presence of someone, the presence is not felt, then those relations get unbearable.
Thanks for the comment
ಬದರಿನಾಥರೆ,
ದೂರವಿರುವ ಗಂಡಂದಿರು ಮನೆಗೆ ಬರುವರೆಂಬ, ಬಂದಾಗ ಜೊತೆಗೆ ಇರುವರೆಂಬ ಆಸೆಯೇ ಆ ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಕಾಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಬದುಕು ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಜೊತೆಗಿದ್ದರು ಇಲ್ಲದ ಭಾವನೆ ಬೆಳೆದರೆ ಸಂಭಂದಗಳು ಅಸಹನೀಯವಾಗುತ್ತವೆ.
ಅಭಿಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ಭಾಶೆಯವರೇ, ಎರಡು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಜೀವಿಗಳ ಸಮ್ಮಿಲನವೇ ಸಂಸಾರ.
ನಿಮ್ಮ ಕವನದಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಸಮಯದ ಅಭಾವಕ್ಕೋ, ನಗರೀಕರಣದ ಓಟದಿಂದ ಉಂಟಾದ ಸುಸ್ತಿಗೋ ದಂಪತಿಗಳ ನಡುವಿಗೊಂದು ಮೌನ ಮನೆಮಾಡಿದೆ. ತನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ತಾನು ಬರೀ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರ್ ಎಂಬ ಕಟು ಸತ್ಯ ಅವಳಿಗೆ ಇರುಸುಮುರಿಸು ತಂದಿದೆ.
I am an item in your calendar
Taking 5 mins of yours and few kisses
ಕವನ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
Post a Comment